Uwagi do projektu ustawy „o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami” przedłożonego Klubowi Poselskiemu Platformy Obywatelskiej

przez Pana Posła Andrzeja Czumę w maju 2008 r.

Zrzeszenie Osób Objętych Dekretem Warszawskim DEKRETOWIEC popiera projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami przedłożony Klubowi Poselskiemu Platformy Obywatelskiej przez Pana Posła Andrzeja Czumę w maju 2008 r.

Projekt ten, z mocy ustawy umożliwia zwrot w naturze tych nieruchomości dawnych właścicieli, które są obecnie własnością m. st. Warszawy lub Skarbu Państwa.

Projekt wyłącza nieruchomości , które zostały nabyte przez osoby trzecie, a tym samym eliminuje społeczne protesty oraz naruszanie praw nabytych tych osób.

Projekt ten prowadzi do społecznie pożądanych rezultatów rzeczywistej reprywatyzacji nieruchomości warszawskich bez finansowego obciążania budżetu Miasta Warszawy i Państwa, a nawet zmniejszy obciążenia budżetowe w wyniku zapobiegania procesom odszkodowawczym.

Projekt zakłada znowelizowanie ustawy o gospodarce nieruchomościami przez dodanie jednego artykułu do obowiązującej ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. nr 261 poz. 2603, z poźn. zm.).

Zmiana ta umożliwi zwrot nieruchomości, które zostały upaństwowione na podstawie dekretu z dnia 26  października 1945 r o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. nr.  50 poz.279 ), zwanego dalej dekretem Bieruta. Chodzi o zwrot tych nieruchomości, które obecnie – na wątpliwej podstawie prawnej – są własnością Skarbu Państwa lub m. st. Warszawy.

Projekt ustawy jest zgodny z Konstytucją RP i prawem Unii Europejskiej.

 Zwrot nieruchomości właścicielom umożliwi rewitalizację zniszczonych zasobów mieszkaniowych i zwiększy podaż lokali, przyczyniając się w dalszej perspektywie do obniżenia czynszów i cen mieszkań na rynku warszawskim, a więc będzie korzystne także z punktu widzenia zaspakajania potrzeb mieszkaniowych.

Zatem proponowana zmiana ustawy nie tylko nie spowoduje społecznych konfliktów, ale przeciwnie będzie sprzyjać ich eliminowaniu. Konflikty te powstają bowiem w sytuacji gdy odzyskiwanie nieruchomości ma charakter wyjątku, nie zwiększającego w sposób istotny podaży mieszkań.

Źle zarządzane przez m. st. Warszawę budynki dawnych właścicieli niszczeją bez remontów i modernizacji, co jest głównym źródłem niezadowolenia mieszkańców. Miasto wstrzymuje się od dokonywania nawet nakładów koniecznych w budynkach, jeśli istnieją roszczenia poprzednich właścicieli. Na wielu terenach Warszawy nie ma możliwości realizowania racjonalnej gospodarki nieruchomościami oraz rozwijania inwestycji bez uregulowania kwestii własnościowych.

Proponowana ustawa wychodzi zatem naprzeciw postulatom zawartym w Apelu Rady m. st. Warszawy z dnia 22 listopada 2008 r.  do Władz Rzeczpospolitej Polski: Prezydenta RP, Parlamentu oraz Prezesa Rady Ministrów o podjęcie natychmiastowych, ustawowych działań legislacyjnych mających na celu przywrócenie prawa własności nieruchomości odebranych mieszkańcom Warszawy na mocy dekretu z 26 października 1945 r.

Niezależnie od względów sprawiedliwości dziejowej, proponowana ustawa będzie także ważnym elementem zwalczania i zapobiegania korupcji i braku transparentności w dziedzinie gospodarki nieruchomościami w Warszawie, ku czemu stwarza okazję brak prawidłowej regulacji prawnej w tej dziedzinie.

Projekt realizuje konstytucyjną zasadę zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, jeżeli nieruchomość ta nie została użyta na cel publiczny, który był przesłanką wywłaszczenia (art. 21 ust. 2 Konstytucji RP oraz Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 24 X 2001 r. SK 22?01, OTK ZU nr 7/2001, poz. 216, uznający, że konstytucyjne pojęcie wywłaszczenia wykracza swoim pojęciem poza „wywłaszczenie” zawarte w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Nakłada to obowiązek dopuszczenia zwrotu wywłaszczonej nieruchomości we wszystkich tych przypadkach, gdy nie została ona wykorzystana na cel publiczny, który był przesłanka wywłaszczenia.

Projekt wprowadzenia niewielkiej zmiany do ustawy o gospodarce nieruchomościami zasługuje na poparcie i jak najszybsze wprowadzenie w życie, także z uwagi na trudności finansowe, które mogą opóźnić uchwalenie pełnej ustawy reprywatyzacyjnej.

Mając powyższe na względzie wprowadzenie w życie tej ustawy uwiarygodni  proklamowaną  politykę i strategię społeczno – gospodarczą władz Państwa Polskiego, w której  wysoką rangę nadaje się  zaufaniu Obywateli do władzy oraz ochronie własności.