Sprawy skomplikowane i wyjątkowo trudne winny być prowadzone przez specjalistów, czyli adwokatów albo radców prawnych.
Jak powiedział prof. Sędzia Jan Tarno Jeżeli masz ból zęba idziesz do dentysty. Jeżeli nie znasz się na prawie idź do adwokata czy radcy prawnego.
Oczywiście może się udać operacja wyrwania zęba kowalowi, jednak nieumiejętna może przysporzyć pacjentowi sporo bólu i nieodwracalnych zniszczeń.
Darmowe biura pomocy
prawnej:
· Biuro Pomocy Prawnej Dla Mieszkańców Warszawy, ul. Marszałkowska 77/79, VI piętro, 00-683 Warszawa działa w każdą środę i czwartek w godzinach 18 – 20, Biuro powstało dzięki uprzejmości i pomocy Partii Demokratycznej. Udziela porad w sprawach: własności gruntów, opłat za wieczyste użytkowanie, reprywatyzacji i uwłaszczeń, skarg na postępowanie administracyjne władz miasta.
· Biuro Poszkodowanych Mieszczan Warszawskich powstałe dzięki uprzejmości UPR ul. Nowy Świat 41 przyjmuje w poniedziałki i czwartki w godz 15-18 wstępne porady gratis tel. 022-6737478, 0606904067
Należy przynosić zawsze odbitki dokumentów, które mają być podstawą oceny prawnej.
II. Postępowanie
odszkodowawcze.
1.
[Jestem spadkobiercą, co dalej]
Należy przeprowadzić, postępowania spadkowe osób, po
których się dziedziczy. Spadek nabywa się z mocy prawa (ex lege) jednak
stwierdza to sąd powszechny. Orzeczenie sądu ma charakter deklaratoryjny.
Wniosek o stwierdzenie nabycia spadku składa się do
sądu ostatniego miejsca zamieszkania osoby zmarłej.
Koszt wniosku to wpis sądowy 20zł, który nie zależy
od ew. wartości spadku. Należy w sprawie przedstawić wszelkie akty urodzenia,
zgonu czy małżeństwa. Nie wolno pominąć, żadnej osoby, która nabyła spadek.
Poza odpowiedzialnością karną osoby zeznającej, sprawę można wznowić z tych
nadzwyczajnych przyczyn.
2.
[ Zabezpieczenie roszczenia i nieruchomości przed zbywaniem]
W pierwszej kolejności należałoby złożyć do sądu
powszechnego wniosek o zabezpieczenia roszczenia, poprzez wpis do księgi
wieczystej ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu administracyjnym, mającym
wpływ na prawa własności w niej wpisanych i prawa do nieruchomości.
3.
[Eliminowanie z obrotu prawnego decyzji]
Istnieje możliwość
stwierdzenia nieważności decyzji odmawiających przyznania prawa własności
czasowej, od wniosków złożonych w terminie określonym w dekrecie przestępcy
Bieruta.
Podstawą może być wykazanie rażącego naruszenia prawa
obowiązującego w czasie wydania decyzji. Art. 156 KPA.
Wnioski co do gruntów Skarbu Państwa przyjmuje
Ministerstwo Infrastruktury Departament Orzecznictwa, zaś co do gruntów
komunalnych Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie.
Podstawą do eliminowania z obrotu prawnego decyzji
są stany nadzwyczajne m.in.:
·
art.
156 KPA w przypadku rażącego naruszenia prawa przez decyze, przykładem może być
oparcie się organu wydającego takie decyzje na „opracowywanym” planie
zagospodarowania przestrzennego co stanowi rażące naruszenia art. 7 dekretu a
obejmuje ok. 80% wszystkich orzeczeń z tego okresu.
·
art.
154 KPA Decyzja ostateczna na mocy, której żadna ze stron nie nabyła prawa,
może być w każdym czasie uchylona, jeżeli przemawia za tym słuszny interes strony.
Można również znaleźć inne postawy.
Stwierdzenie wydania decyzji z rażącym naruszeniem
prawa, rodzi prawo do odszkodowania za tą decyzje z art. 417 KC, w związku z
art. 77 konstytucji. Obowiązek wykazania szkody leży po stronie poszkodowanej.
4.
[ Pilnowanie by organ nie pozostawał w bezczynności]
Po stwierdzeniu nieważności decyzji o odmowie przez SKO czy MI sprawa wraca do Prezydenta m.st. Warszawy.
Organ ma na rozpoznanie sprawy wyjątkowo trudnej 2
miesiące ustawowo.
· po pierwsze złożyć zażalenie
na bezczynność do organu nadrzędnego SKO lub wojewody (w zależności czy grunt
jest komunalny czy Skarbu Państwa, nie ma obawy że trafi do organu
niewłaściwego, ponieważ organ niewłaściwy ma obowiązek przesłać do właściwego w
terminie 7 dni, to w teorii, jednak organy się w praktyce tego trzymają choć ze
względu na natłok spraw termin ten może się wydłużyć do 30 dni ).
· Po drugie, gdy otrzymamy
postanowienie organu nadrzędnego, iż jest lub nie ma bezczynności organu, co
należy traktować tylko jako potrzebny element do złożenia skargi na bezczynność
Prezydenta m.st. Warszawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zawieszenie postępowania torpeduje zazwyczaj sprawę
bezczynności o tyle, iż nawet sąd musi umorzyć taką sprawę jako bezprzedmiotową.
Należy wtedy zwalczać postanowienie o zawieszeniu, w
organie odwoławczym. Do czasu uchylenia tego postanowienia nie można prowadzić
sprawę bezczynności. Po jego uchyleniu należy bezczynność organu dalej
zwalczać, pisząc zażalenia i skargi do sądu.
Jednak nie każde zawieszenie postępowania jest
bezpodstawne. Istnieją zawieszenia, które maja zasadne podstawy, m.in. brak
stwierdzenia następców prawnych, oczekiwanie na ustanowienie kuratora osoby
nieobecnej itp.
5.
[Brak wniosku o przyznanie własności czasowej]
Brak takiego wniosku praktycznie uniemożliwia
restytucje, jeżeli osoba nie wnosiła w latach późniejszych już po terminie 6
miesięcznym od objęcia w posiadanie czyli w latach 1950-1988 jakichkolwiek
wniosków o zwrot nieruchomości, a nie były to małe domki mieszkalne, czy domki
w których nie było więcej niż 20 izb, lub dla działek iż mogły być one
zabudowane domami jednorodzinnymi.
Jeżeli był taki wniosek w latach 1950-1988 to należy
prowadzić taką sprawę, po wznowieniu na podstawie art. 214 Ustawy o gospodarce
nieruchomościami.
Jedyną drogą byłego właściciela będzie w sytuacji
braku wniosku i domkach wielorodzinnych powyżej 20 izb, będzie droga
odszkodowawcza od Skarbu Państwa choćby z art. 417 KC w związku z art. 67 KPC i
zaniechania LEGISLACYJNEGO w wydaniu rozporządzenia wykonawczego do art. 9 i 11
dekretu.
6.
[Zasiedzenie jako instytucja nabycia swojej własności]
Od 1 października 2005r. osoby b. właściciele, które od wejścia w życie dekretu warszawskiego przez cały czas związani byli ze swoimi nieruchomościami, płacili przez ten czas podatki nabędą z mocy prawa daną nieruchomość. Wynika to z instytucji zasiedzenia 30 letniego(dolicza się czas poprzedników, czyli np. rodziców). Uchwała interpretacyjna Sądu Najwyższego z 2002r wskazała, iż do czasu zasiedzenia można doliczyć czas sprzed 1990r. który wynosić może max 15 lat. Do dnia dzisiejszego sądy stwierdzają zasiedzenia na gruntach dekretowych.
Podkreślę ,że nabycie nieruchomości odbywa się z mocy prawa wyrażone w Kodeksie Cywilnym. Zaś potwierdza to sąd powszechny, gdy zostanie to udowodnione. Wystarczy złożyć wniosek o zasiedzenie, ewentualnie dodatkowo wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych. Wzory wniosków i inne informacje są na http://www.prawowlasnosci.waw.pl/
Koszt zasiedzenia oprócz wpisu sądowego w sprawie o zasiedzenie ok. 8%, z którego można być zwolnionym to również ok. 7% podatku dla Skarbu Państwa.
Pojawiają się informacje, ze strony powyżej [20.09.2005], iż są już pierwsze nieprawomocne [ miasto zaskarżyło] orzeczenia sądu o zasiedzeniu w dobrej wierze nieruchomości warszawskich.
W orzeczeniach sąd wskazał, iż skoro nie wypłacono przyznanego odszkodowania za nieruchomość władający następca prawny poprzedniego właściciela, nabył prawo własności w dobrej wierze.
II Postępowanie odszkodowawcze.
1.
[Wniosek o odszkodowanie, gdy już w latach poprzednich
organ odmówił odszkodowania]
Podstawowym błędem starających się, w przypadku opisanym powyżej, o odszkodowanie jest nie wyeliminowanie decyzji o odmowie przyznania odszkodowania wydanej dużo wcześniej. Sądy są w tej kwestii nieubłagane i słusznie zresztą.
Stabilność decyzji wyrażona w art. 16 KPA powoduje, iż nie można wydawać powtórnie decyzji w sprawie o takiej samej tożsamości, a sprawa odszkodowania taką właśnie jest.
Należy wtedy wznowić postępowanie odszkodowawcze na podstawie art. 154 czy art. 145 KPA, lub próbować stwierdzać nieważność takiej decyzji w odrębnym postępowaniu.
2.
[ Odszkodowanie za nie wydanie rozporządzenia
wykonawczego do art. 9 i 11 dekretu]
Odszkodowania można się dzisiaj domagać m.in. za zaniechanie LEGISLACYJNE z art. 417 KC w związku z art. 67 KPC w wydaniu rozporządzenia wykonawczego do art. 9 i 11 dekretu. Co przyczyniło się do szkody dla strony w nie możności otrzymania odszkodowania przewidzianego w dekrecie. Praktycznie należałoby wykazać wartość nieruchomości i szkodę za zaniechanie legislacyjne organu państwowego, jakim jest obecnie właściwy w tej sprawie Minister Infrastruktury. To strona poszkodowana musi wykazać związek przyczynowo skutkowy.
Wpis w tych sprawach wynosi jak w sprawach cywilnych ok. 8% i może być zasądzony przez sąd od organów, jeżeli się sprawę wygra. Orzeczenie sądu jest tytułem egzekucyjnym i może być pracą dla komornika. Nie musi być orzeczona kwota w żaden sposób zabezpieczona w budżecie organu. Należy ściągać od organu natychmiast.
Nie można zapomnieć o wezwaniu organu uprzednio przed wniesieniem pozwu do ustalenia odszkodowania i wezwania organu do wypłaty ustalonej przez siebie kwoty odszkodowania, gdyby nie udało się ustalić z organem właściwej kwoty.
W sprawach przeciwko Skarbowi Państwa strony są zwykle na ich wniosek zwalniane częściowo z kosztów wpisu.
(Podobno ma być wydane rozporządzenie ustalające 1000zł wpisu stałego w tych sprawach.)
3. [
Odszkodowanie za nieruchomość z art. 215 ustawy o gospodarce nieruchomościami]
Odrębną kwestią jest możliwość, jaką stanowi art. 215 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Stanowi on o odszkodowaniu tylko za niektóre nieruchomości.
Ten art. będący już raz rozważaniem Trybunału Konstytucyjnego został już raz uznany w 1989r. Za niezgodny z konstytucją. Pozostaje, więc pytanie, czy po zmianie konstytucji czy odrzuceniu orzeczenia w 1989r przez PZPR stał się on KONSTYTUCYJNY. Oczywiście nie. Istnieje prawdopodobieństwo bliskie pewności iż TK badając ten art. uzna go za niezgodny z konstytucją.
(Pozostaje kwestia upolitycznionego przez SLD trybunału k., ale nowe wybory w czerwcu usuną ten problem)
Przepis ten będzie też w nieznanej przyszłości zaskarżony przez Rzecznika PO. Po wielokrotnym molestowaniu pismami RPO otrzymaliśmy od niego pismo w tej sprawie.
Na postawie tego przepisu, i w zasadzie jedynie tego można otrzymać jakiekolwiek odszkodowanie za:
I. Jeden dom jednorodzinny, jeżeli:
1. dom podlegał przepisom dekretu
2. dom przeszedł na własność Skarbu Państwa, liczy się stan prawny, po 5 kwietnia 1958r.
3. dom był jednorodzinny
Działka pod takim domem nie podlega odszkodowaniu. Co też może być wykorzystane potencjalnie w skardze do TK a potem do Trybunału w Strasburgu.
II. Jedną działkę budowlaną, jeżeli:
1. grunt podlegał przepisom dekretu
2. mogła być przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne przed wejściem w życie dekretu
3. właściciel został pozbawiony możliwości korzystania z niej po 5 kwietnia 1958r
Art. 215.
Art. 1. Przepisy ustawy
dotyczące odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do
odszkodowania za gospodarstwo rolne na gruntach, które na podstawie dekretu z
dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze
m.st. Warszawy przeszły na własność państwa, jeżeli ich poprzedni właściciele
lub następcy prawni tych właścicieli, prowadzący gospodarstwo, zostali
pozbawieni faktycznego władania wspomnianym gospodarstwem po dniu 5 kwietnia
1958 r.
Art. 2. Przepisy ustawy
dotyczące odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio
do domu jednorodzinnego, jeżeli przeszedł on na własność państwa po dniu 5
kwietnia 1958 r., oraz do działki, która przed dniem wejścia w życie dekretu
wymienionego w ust. 1 mogła być przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne,
jeżeli poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni zostali pozbawieni
faktycznej możliwości władania nią po dniu 5 kwietnia 1958 r. W ramach
przyznanego odszkodowania poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni mogą
otrzymać w użytkowanie wieczyste działkę pod budowę domu jednorodzinnego.
Powództwo
cywilne o zadośćuczynienie za szkody niematerialne
spowodowane przez
naruszenie dóbr osobistych
(a) Artykuł 23 Kodeksu cywilnego
29. Artykuł 23 Kodeksu cywilnego zawiera otwarty
katalog tzw. dóbr
osobistych. Przepis ten przewiduje:
“Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności
zdrowie, wolność, cześć, swoboda
sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek,
tajemnica korespondencji,
nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,
artystyczna, wynalazcza i
racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa
cywilnego niezależnie od ochrony
przewidzianej w innych przepisach.
(b) Artykuł 448 Kodeksu cywilnego
30. Na podstawie artykułu 448 osoba, której dobra
osobiste zostały
naruszone może domagać się zadośćuczynienia. Przepis
ten w omawianym
zakresie brzmi następująco:
„W razie naruszenia dobra osobistego sąd może
przyznać temu, czyje dobro
osobiste zostało naruszone, odpowiednią sumę tytułem
zadośćuczynienia
pieniężnego za doznaną krzywdę lub na jego żądanie
zasądzić odpowiednią sumę
pieniężną na wskazany przez niego cel społeczny ...”
Powództwo cywilne o zadośćuczynienie za szkody
spowodowane przez niewydanie rozporządzenia wykonawczego do art. 9 dekretu.
Art.
417. § 1. Za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub
zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb
Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca
tę władzę z mocy prawa.
§ 2. Jeżeli wykonywanie zadań z zakresu władzy publicznej zlecono, na podstawie
porozumienia, jednostce samorządu terytorialnego albo innej osobie prawnej,
solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę ponosi ich wykonawca oraz
zlecająca je jednostka samorządu terytorialnego albo Skarb Państwa.
Art.
417[1]. § 1. Jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie aktu normatywnego,
jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu
niezgodności tego aktu z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub
ustawą.
§ 2. Jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub
ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym
postępowaniu ich niezgodności z prawem. Odnosi się to również do wypadku, gdy
prawomocne orzeczenie lub ostateczna decyzja zostały wydane na podstawie aktu
normatywnego niezgodnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub
ustawą.
§ 3. Jeżeli szkoda została wyrządzona przez niewydanie orzeczenia lub decyzji,
gdy obowiązek ich wydania przewiduje przepis prawa, jej naprawienia można żądać
po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu niezgodności z prawem niewydania
orzeczenia lub decyzji, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
§ 4. Jeżeli szkoda została wyrządzona przez niewydanie aktu normatywnego,
którego obowiązek wydania przewiduje przepis prawa, niezgodność z prawem
niewydania tego aktu stwierdza sąd rozpoznający sprawę o naprawienie szkody.
Art. 417[2].Jeżeli przez zgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej została
wyrządzona szkoda na osobie, poszkodowany może żądać całkowitego lub
częściowego jej naprawienia oraz zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną
krzywdę, gdy okoliczności, a zwłaszcza niezdolność poszkodowanego do pracy lub
jego ciężkie położenie materialne, wskazują, że wymagają tego względy
słuszności.